Olası bir değişimi için partilerin kendi içinde kurdukları bir hükümeti temsil eder SHADOW X. Bu yöntem sayesinde temsilciler de rakip partilerin, özellikle de başta olan partinin temsilcileriyle kendi uzmanlık alanları çerçevesinde tartışma fırsatı bulur.
Yönetmenliğini Sally Potter’ın yaptığı siyah-beyaz The Party filmi, kendi partisi içinde sağlık bakanı olmayı başaran Janet’in kutlama partisini konu alıyor. Yakın dostlarla yapılan bu küçük kutlamanın, bu küçük partinin içinde gergin havanın ağırlığını hissettirmesi içinse fazla zaman gerek olmayacaktır.
Parti içinde Sağlık Bakanı seçilen Janet (Kristin Scott Thomas) hala evdeki sorumluluklarını yerine getirebileceğini mutfakta göstermeye çalışmaktadır. Her daim yanında olan, kariyeri boyunca onun her zaman arkasında duran kocası Bill (Timothy Spall) ise salondaki koltuğunda, hayatın tüm gerçekliğinden uzaklaşmış halde koltuğunda oturmaktadır. Janet’in en yakın arkadaşlarından biri April (Patricia Clarkson) ve kendini manevi dünyanın kollarına bırakmış eşi Gottfried (Bruno Ganz) katılır ikiliye. Ardındansa Martha (Cherry Jones), onun hamile partneri Jinny (Emily Mortimer) ve bir finans uzmanı olan Tom (Cillian Murphy) dahil olur partiye. Ancak hemen herkesin üzerinde bir gerginlik vardır ve Bill’in duyurusuyla birlikte bütün bu gerginlikler, halının altına süpürülmüş bütün bu gerçekler bir bir ortaya çıkacaktır.
76 dakika gibi kısa bir süre içinde yönetmen Sally Potter siyaset arenasındaki yalanların, iki yüzlülüklerin küçük arkadaş grupları, küçük gruplar içinde de var olduğunu gösteriyor bizlere. Mizahı dozu konusunda oldukça cömert davranan Potter, her biri alanında uzmanlaşmış bu karakterler üzerinden günümüz ilişkilerinin temelindeki dinamiklere uç bir örnek üzerinden yaklaşıyor. Dilini sivriltmekten çekinmeyen ve bizlerin söylemekten çekindiği kimi gerçeklere değinmekten geri kalmayan Potter’ın filmi siyah-beyaz çekmesinin altında ise aslında her birimizin beyaz yüzünün yanında siyah da bir tarafı olduğu gerçeği ve bütün bu tartışmaların gerçek olmayacak kadar eski bir ideal uğruna yaşandığı vurgusu yatıyor. Klişe tabirle film izleyiciyi hem güldürüyor, hem de güldürürken düşündürtmeyi başarıyor.
