Bazı kitaplar vardır ki, yakaladıkları ve etkiledikleri okur kitlesiyle müstesnadırlar. Bu tür kitaplar zamanın gençlerini derinden etkileyip hayatlarının geri kalanındaki okuma serüvenlerine yön verirler. Çekim alanlarına giren yazarları benzer türde kitaplar yazmaya teşvik ederler. Kütüphane olan her eve girip, toplumlarıı belleğinde bir alt-kültür oluştururlar.
Çoğunluğun değil, o türe ilgi duyan okur kesimin kültürü olduğu için alt kültürdür, ama alt-kültür olmanın avantajı da vardır. Alt-kültür takipçileri kültürlerine çok bağlıdır. Bu alt-kültürü oluşturan kitaplarını, plaklarını, eşyalarını ya da benzeri şeyleri ölene kadar muhafaza ederler ve kendinden sonra bu kültürü devam ettirecek birinin özlemini çekerler.
Pardayan kitaplarının tarih içersinde yarattığı, kendi okurların üzerinde bıraktığı izler dikkate alındığında, böyle bir alt kültür oluşturduğu söylenebilir. Bu dizi ve diziye gösterilen rağbet ayrıca tarihi kahramanlık romanları yazmak konusunda birçok türk yazarı da cesaretlendirmiş ve Türk tarihinden yola çıkılarak yazılan birçok tarihi roman üretilmiştir. Öyle ki Aptullah Ziya Kozanoğlu, Ragıp Şevki Yeşim, Murat Sertoğlu, Reşat Ekrem Koçu gibi isimler bu dizi olmasa belki bugün onları tanıdığımız şekilde var olamayacaklardı.
Michel Zevaco‘nun Pardayanlar dizisi 1910 yılından itibaren defalarca basılmış ve her baskısı tükenmiş bir dizidir. Bu dizinin kitapları tarihi sergüzeşt romanları olarak tanımlayabileceğimiz “Kılıç ve Pelerin” romanlarıdır. Bu tabiri (Romans de Cape el D’apae) Fransızlar bulmuştur. Bu tür romanları en meşhurunun Alexandre Dumas‘nın yazdığı Üç Silahşörler olduğu söylersek herhalde hiç bilmeyenler bu türü daha iyi tasavvur edebilirler kafalarında. Pardayanlar kitaplarının yazarı Zevaco, Kılıç ve Pelerin romanları sahasında, bazen Dumas’dan bile üstün kabul edilebilir. Tarihi gerçeklerden sapmaması, kahramanlarına gerçekliği bilinen tarihi olaylar çerçevesinde emsalsiz maceralar yaşatması kitaplarının soluk soluğa okunmasını sağlamıştır. Dumas’ya üstünlüğü burdan ileri gelmektedir.
Michel Zevaco 1860 yılında Korsika Adası’nın Ajaccio şehrinde dünyaya gelmiştir. Edebiyat fakültesinde okurken çok parlak bir öğrenci olan Zevaco, daha sonra Viyana’da “retorik” (güzel söz söyleme sanatı) profesörü olmuştur. Fakat devrinin hükümeti kendisini, ilerici fikirlerinden dolayı vazifeden uzaklaştırınca, Zevaco’nun profesörlük hayatı çok kısa sürmüştür. Bunun üzerine Paris’e giden Zevaco, Jules Roques tarafından idare edilen, o günlerin anarşist gazetesi L’Egalite‘nin yazı işleri müdürü olarak, devrinin ideolojik mücadelelerine girmiştir.
1890 yılından itibaren daha ziyade “Polimik Adamı” özelliğiyle ününü arttıran Zevaco, zamanın hükümet yetkilileriyle giriştiği mücadeleler sonucunda, Sainte-Pelaige politik mahkumlar hapisanesinde bir süre hapis yatmıştır.
Devrinin politikacılarıyla yaptığı söz düellolarında kullandığı üslup, ilerde PARDAILLAN romanlarında Şövalye de Pardaillan’ın ağzından dökülen sözlerde aynen bulunacaktır.
Bir seri mahkemenin sonucu L’Egalite kapanınca, Michel Zevaco’yu Courrier Français‘in sanat ve edebiyat eleştirmeni olarak görürüz. Fakat artık kırk yaşına ulaşan Zevaco hayatının yeni bir dönüm noktasına gelmiştir. Evli ve beş çocuk babası oları Zevaco’nun artık tek amacı çocuklarının en iyi şekilde yetiştirmektir. Bunun üzerirıe Zevaco, tarihi tefrikalar yazmaya başlamış ve ilk eseri Borgia devrinin bir gazetesinde tefrika edilmiştir. Bu çalışması büyük bir başarı kazanınca gazetenin tirajı yükselmiştir. 1901 senesinde gazete, Zevaco’nun yeni bir romanına başlarken şu manşeti atar.
“Okurlarımız dün, eskiden sadece Fäval, Alexander Dumas ve Eugäne Sue gibi yazarların tefrikalarını okumaya başlayan okurların tattığı bir sevinci tattılar. Evet, okurlarımız dün Michel Zevaco’nun bir tefrikasını okumaya başladılar“
Tefrika edilmeye başlanan bu yeni romanın adı Le Pom De Soupirs idi. Doç’ların Venedik’inde geçen yeni bir Monte Kristo hikayesi. Bir süre sonra Michel Zevaco’nun tefrikaları La Matin isimli meşhur gazetenin en büyük prestiji olmuştu.
Bir müddet sonra burada, genç Jean Paul Sartre, tefrikalar arasında Şövalye de Pardaillan’ı bulur ve editörlerden biri Pardaillan tefrikalarını ciltler halinde toplayarak bir seri meydana getirir. Bu seri bir yüzyıla yakın bir süredir büyük beğeniyle okunmaktadır.
8 Ağustos 1918 yılında, 58 yaşında ölen Zevaco’nun toplam otuz altı romanı vardır, Pardayan serisi bu kitapların en önemli on tanesini oluşturur. Zevaco’nun romanları ilk olarak 1910 yıllarında Ragıp Rıfkı ve Zeki bey tarafından çevrilmiştir. C. Cahit Cem, Murad Sertoğlu, Eray Canberk de Pardayan çevirisi yapan diğer isimler arasında sayılabilirler.
Bu ünlü dizi şu kitaplardan oluşmaktadır.
Paradayanlar
Paradayan’ın Aşkı
Pardayan ve Fausta
Pardayan’ın İntikamı
Fausta’nın Entrikaları
Pardayan’ın Zaferi
Pardayan’ın Oğlu
Pardayan’ın Milyonları
Pardayan’ın Kızı
Pardayan’ın Sonu
