Turgut Baygın‘ın dostlarıyla birlikte Ayvalık’ta çıkarttıkları iki aylık kültür-sanat dergisi Kidonya‘nın ikinci sayısında yayınlanan #occupygezi adlı şiirini paylaşıyoruz sizinle.
tamam. o zaman taksim’e gidelim
orda babasının elini bırakmış çocuklar vardır.
barikat ilk kez kurulan cümledir. sokaklarda söylenir.
dalgakıran. yüzü sahibine benzeyenlere.büyür de gelir çocuklar. defterlerinde yeni bir dünya
değiştirirler çopur yüzünü devletin.bir ağacın kökünde
ilk kez buluşuyoruz. yeni bir toprak.
meğer aynı ülkede arkadaşmışız.
bu yüzden aşka ve göğe sarıldık. vermiyoruz.tamam. o zaman bir ağaca sarılmışız çok mu?
kuş ölüleri toplayıp maviye gömmüşüz.
telef olmuş kedilerin yüzünü onarmışız.
duman dumana bir meydanı
kucaklayıp ülkeye götürmüşüz.anlaşıldı tamam. piyano sesleri.
bah çalıyorlar. orta anadolu. bach diye yazıyorlar. bozlak amirim.
sivilim. kendime çekidüzen veremiyorum.
gözlerimden tanıyorlarmış. anlaşıldı.
evet. nakaratı ezberledim. kayda geçsin.
piyano sesleri. anlaşıldı tamam.
gerekirse yakarız alimallah.şuraya uzan. rüyalar ne güzel.
başımızı yasladığımız isyandır.bir adam var.
sabah sabah. ezanda. uykuda.
ne hayır ne şer
sadece bir…
adam var. korkudan yapılmış.ethem’i vurdular. sanayide işçi.
medeni’yi vurdular. öğrenci. sonra sınavı kazandı.
mehmet’i vurdular. mehmet’i.
abdullah’ı öldürdüler. abdocan’ı.
ali’yi dövdiler. öğrenci. ali’yi öldürdüler.sokağın belleği sevdayla örülü
say ki hepimiz
en az bir kez öldürüldük
bu güzelim haziranda.böyle başladı, uzuncadır susulan.
