12 Eylül 1980’den takriben bir yıl sonra, Mersin’de bir eve yapılan baskında 1970’li yıllarda çekilen bir filme ait makara ve fotoğraflar ele geçer. Materyallerdeki çatışma sahneleri gerçek sanılınca adam öldürmek ve örgüt kurma iddiasıyla başta filmi çeken kişi olmak üzere birçok kişi sorguya alınır. Netekim Karakolu adlı film işte bu trajikomik hikâyeyi taşıyor perdeye. Yönetmen Yasin Korkmaz’la Netekim Karakolu‘nu konuştuk…
Ercan Dalkılıç
Filmin hikâyesi babanız Zeynel Korkmaz’ın başına gelmiş…
Babam lisenin sonunda elektrik bile olmayan kasabasına bir sinema açar. Tesadüfen elde ettiği 8mm bir kamera ile de bir film çekmeye kalkışır. Fakat filmi tamamlayamaz. Konu böylece kapanır o dönem. Nisan 1981’e gelindiğinde darbenin en ateşli günlerinde Erdemli’de jandarma yine alışıldık aramalarından birini yaparken babamın evindeki kitaplar dikkati çeker. On yıl öncesinin film parçacıkları ve fotoğrafları da böylelikle ele geçirilir bu arama esnasında. Babam bu belgelere dayanılarak örgüt kurmak, eylem yapmak, gerilla eğitimi yapmaktan gözaltına alınır. Filmde oynayan tüm oyuncular da bu konuyla ilgili sorgulanır. Bu sorgular elbette o günün usulüne uygun olarak yapıldığı için elbette çok sıkıntılı geçer.
Darbe dönemini anlatan komedi filmleri yapıldı son yıllarda ülkemizde. “Netekim Karakolu”nu bu filmlerden ayıran özellik nedir?
Netekim Karakolu‘nun en belirgin özelliği konuyu ideolojik bir çerçeveden bakmaması. Buradaki olayın kahramanları 12 Eylül darbesinin haklı görüyorlar. Onlara göre sağ ve sol kavga etmiş, halk da zarar görmüş. Darbeciler ise halkı kurtarmaya gelmiş. Netekim Karakolu‘nda bu işin hiç de öyle olmadığını anlatıyoruz. Filmdeki mizah unsuru ise tamamen darbenin karakterinden doğan çelişkilerden oluşuyor. Tek otorite olan komutanın bu yükün altında ezilişini bu mizah unsurlarından biri.
Filmde yer alan oyuncuların tamamı o bölgenin insanı sanıyorum değil mi?
Ana karakterlerin tümü Mersin’de doğmuş ya da artık uzun yıllar burada yaşayıp Mersinli olmuş oyunculardan oluşuyor. Yöre halkının, yerel tiyatro gruplarının ve belediyelerin tiyatro ekiplerinin desteğini aldık büyük ölçüde. Bir de Birol Ünel var, onu belirtmeden olmaz!
Konu itibari ile tepki almaktan korkmadınız mı?
Tepki alma riski vardı. Çünkü alışılmamış bir konu vardı elimizde. Bir karakolda geçen olayın ana kahramanı bir askerdi. Bazıları bundan faydalanmak istediğimizi düşünebilirdi. Biz orduyu hedef alacak bir zihniyete sahip değiliz. 12 Eylül darbesi ile kendini MGK gibi gören, Kenan Evren’e özenen bir karakteri anlatıyoruz filmde.
Sinema pahalı bir sanat, bütçeyi nasıl oluşturdunuz?
Sinema olağanüstü maliyet isteyen bir iş. Bizimki ise deli cesareti. Sermayemiz senaryo ve elimizdeki birkaç parça teknik malzemeden ibaretti… İşe bununla başladık. Belediyeler ve kamu kurumları güçleri nispetinde sahip çıktılar bize. Ancak Erdemli Kaymakamı destek vermeye çekindi. “Yarın ne olacağı belli değil” diyerek önceden söz verdiği desteği sağlamaktan korktu. Sonuçta arabamızı sattık, bazı teknik malzememizi sattık, dostlarımızdan borç aldık, tüketici kredisi kullanıldı, arkadaşlarımıza borçlandık ve sonuna kadar getirdik. Bakanlığın “Yapım sonrası destek programına” başvurduk… Vermediler. Doğal olarak salon sayısına yansıdı bu.
Yeni proje var mı gelecekte?
Ekonomik olarak ciddi bir problem olmasına rağmen yeni projeler için ekip çok heyecanlı ve beklenti içinde… Netekim Karakolu ile yakaladığımız bir hava var. Buna psikolojik sınırı aşmak da diyebilirsiniz. Önümüzdeki günlerde ekibimizle en uygun olan projeyi seçip yeniden yola koyulacağız.
***
