1984, Fahreneit 451, Thx-1138 ve Otomatik Portakal gibi distopik bilimkurgu filmlerinde görebileceğiniz türden bir cezaevi Guantanamo ve masum olmalarına rağmen buraya düşen üç müslüman genç. Anlayana sivrisinek saz, anlamayana bu film bile az.(29 nisan 2006)
Guantanamo Yolu
The Road to Guantanamo
Yönetmen: Michael Winterbottom, Matt Whitecross
Oyuncular: Riz Ahmed, Steven Beckingham, Nancy Crane
Eleştiri notu: 5/ 5
Seyir notu: 5/ 4
Şeytanın en büyük hilesi sizi hiç var olmadığına ikna etmesidir derler. Sanırım, kötü adamların en büyük hilesi de kendisinin değil de başkasının kötü adam olduğu konusunda sizi ikna etmesi. Bush bunu yapıyor, ona oy veren Amerikalılar da bunu yiyor.
İngiltere vatandaşı üç müslüman gencinin yanlışlıkla Guantanamo Cezaevine düşüşünü anlatan belgesel Guantanamo Yolu’nda, Bush’un ve bir subayın ağzından iki ya da üç kez Guantanamo’daki tutukluların, “kötü adamlar” oldukları tekrarlanıyor. İyi adamın hep Amerikalı olduğu filmlerle büyümüş ve “televizyon dediyse doğrudur” felsefesine ve bilincine sahip olduğu bu arızalı durumu etüd edememiş Amerikalı seçmene çok uygun bir mesaj bu. Amaç tüm olup bitenin, Bush’un Bruce Willis olduğu, Amerikan askerlerinin dünya barışı ve mazlumların selameti için çırpınan kahramanlar olduğu, sonu her zamanki gibi iyi bitecek bir Hollywood filmi olduğu sanrısını yaratmak.
Mayın döşeli konularda film çekmeyi seven Winterbottom’un, Berlin Film Festivali’nde En İyi Yönetmen ve Gümüş Ayı ödülleri kazanan bu filmi, Sarajevo’ya Hoşgeldiniz gibi insani ve politik dertleri olan bir çalışma. Söyleşiler ve canlandırmalarla akan bu belgesel-drama her açıdan başarılı. İyi bir belgeselin olması gerektiği gibi bilgilendirici, her filmin olması gerektiği gibi etkileyici, güzel bir hikayenin olması gerektiği gibi sürükleyici. Winterbottom ve Whitecross hem sinema, hem de insanlık adına üstlerine düşeni mükemmel şekilde yaparak asıl iyi adamların kendileri olduğuna kolayca ikna ediyorlar bizi.
