“Ricki And The Flash” (“Sıradışı Anne”) Meryl Streep’in başarılı performansı etrafında şekillenen müzikal bir aile filmi. Hollywood kadınına değiniyor oluşuyla farklı bir çizgide seyreden yapım, Hollywood’daki gelişime dair önemli bir basamak olarak gösterilebilir.
Mert Tanöz
Ricki And The Flash (Sıradışı Anne) rock yıldızı olma hayalleri uğruna evini ve çocuklarını ardında bırakan, hayallerine kavuşamasa da müziğinden vazgeçmeyen Linda’nın bağlarını kopardığı çocuklarıyla yeniden birleşmesini anlatan yer yer komik, yer yer dramatik ve yer yer “melodik” bir yapım. Meryl Streep’in başrolde yer aldığı ve özellikle müzikal anlamda harika bir performans sergilediği filmin en önemli noktası alışılageldik Hollywood yapımlarından belli noktalarda ayrılıyor oluşu.
Hollywood sineması çoğunlukla (illa gözden kaçan birkaç yapım vardır) Amerikan değer ve algılarıyla doldurulmuş bir sinema olmuştur. Filmler kimi zaman küçük farklılıklarla klişelerden kaçmayı başarmış da görünse, derinlerde her zaman benzer mesajlarla belli bir algı oluşturma çabasındadır. Toplumdaki karakterleri ve görevlerini tipikleştirmiş; kadına ve erkeğe yüklenen görev ve anlamlar öyle ya da böyle her yaşa göre belirleyerek bilinçaltına işlemiştir. Fakat değişen, değişmekte olan dünyayla birlikte yenilenen görev dağılımını göz ardı etmek, Hollywood gerçeği içinde bile olası değil. Bu yüzden de Hollywood, olması gerektiğinden daha yavaş da olsa, yarattığı algıları koruma çabasında içerisinde yeni bir yöne doğru kayıyor. Bu değişimin en önemli parçası olarak ise kadınlar öne çıkıyor. Eşitlik kavramının nihayet daha ciddiye alınmasıyla birlikte toplumdaki görevi ve sorumlukları da değişiyor. Bu değişimle birlikte de kadınlar artık yalnızca fiziksel olarak değil duygusal olarak da güçlü oldukları, hayatın her aşamasında ayakta durabildikleri bireyler haline dönüşüyorlar. Fakat bütün bunların Hollywood çerçevesindeki gelişimine bakarsak aynı Linda karakteri üzerinde de görebileceğimiz algısal bir yönlendirmeyle karşılaşıyoruz. Kadına dair gelişmelere, “iyileştirmelere” rağmen kadının özellikle de aile içindeki rolü kalıyor. Film bir sahnesinde bu duruma, kadının aile içindeki kalıplaşmış rolüne isyan ederken farkında olmayarak kendiyle çelişiyor. Linda her ne kadar kendi tarzından, kendi zevklerinden vazgeçmeyen bir kadın gibi de görünse, mutluluğun formülü olarak ailenin ve aile bağlarının gösterilmesiyle beraber farklı bir çizgide ancak aynı yöne doğru ilerliyor.
Hollywood’daki bu değişimi dikkate almazsak filmin pek bir özelliği olduğunu söylemek zor. Zira bir rockçı olmasa bile benzer sebeplerle ailesini geride bırakan kadınların hikayelerini sıkça gördük hem Hollywood’da hem de sinemada. Hayalleri uğruna farklı yöne sapan, ancak yıllar sonra ailesiyle tekrar karşılaştığında aslında sahip olabileceği bir mutluluğun geride bıraktığını fark eden annelere ve onların hayallerinden vazgeçip ailesine dönerek mutluluğu tercihine çokça şahit olduk. Ricki And The Flash izlenmesi gereken bir yapım mı, hayır pek de gerekli değil. Ancak Hollywood’daki önemli değişimin bir basamağı olarak önemli bir kanıt. Bütün bunları bırakıp vizyon filmi olarak anlamına bakarsak da gündemden uzaklaşmayı sağlayan, şarkılarıyla nostalji sunan bir yapım.
