Harry Potter’ın maceralarıyla bize büyücüler ve cadılarla dolu dünyanın kapılarını aralayan J.K. Rowling, “Fantastic Beasts And Where To Find Them” (Fantastik Canavarlar Nelerdir, Nerede Bulunurlar?) ile bu dünyanın farklı bir yanını gösteriyor bizlere.Fantastik yaratıkları inceleyen İngiliz hayvan bilimci Newt Scamander’in 1920’li yılların New York sokaklarında yaşadığı macerayı konu alan hikaye, büyünün Yeni Dünya’daki yerini anlatıyor.
Ada’dan gelen ve Amerika’ya giriş yapmak üzere olan Newt Scamander (Eddie Redmayne) ile tanışıyoruz ilk olarak. Ve kendimizi bir bankanın önünde, kalabalığın ortasında buluveriyoruz. Burada filme de adını veren “fantastik” dostlarımızla karşılaşıyoruz ve Newt ile birlikte onların sürüklediği bir maceranın peşinden gidiyoruz. Bir Muggle, ya da Amerikalıların da dediği gibi bir büyü-dışı olan Jacob Kowalski’yle (Dan Fogler) yaşanan talihsiz olayın ardından eski Seherbaz Tina Goldstein (Katherine Waterston) tarafından bakanlığa götürülür. Ancak bavulundan kaçan fantastik yaratıkları toplaması gereken Newt, Kowalski’yi alıp onlara bir zarar gelmeden evvel minik dostlarını arayışa koyulur. Tina ise bir taraftan şüpheli Newt’in peşinden koşar, diğer taraftan da şehre korku salan canavarın arkasındaki gizemi herkesten önce çözüp yeniden Seherbazlığa dönmeye çabalar.
Harry Potter serisinde Rowling’in derin karakterlerine alışmıştık. Öyle ki karakterlerin yaşadıkları küçük bir olay bile ilerleyen bölümlerde hikayenin akışını tümüyle değiştiren önemli bir etken olarak yeniden çıkıyordu. Başrolde adı duyulmamış çocuk oyuncuların yer alması ise genç izleyicinin kendiyle özdeşleştirebileceği sıradan kişiler yapıyordu maceranın ana karakterlerini. Fantastic Beasts’te ise pek de sıradan olmayan bir ana karakterle tanışıyoruz. Bir hayvan bilimci olan Newt’i ise Oscar kazanmış Eddie Redmayne’nin canlandırıyor olması, insanın kendini filmdeki karakterle özdeşleştirme fırsatını elinden alıyor. Newt’e dair gerçekte hiçbir bilgi vermemesi, onun geçmişini bize anlatmaması ise bebekliğini bildiğimiz Harry Potter’la kurduğumuza benzer bir ilişki kurmamıza engel oluyor hikayenin daha en başında.
Film aynı karakterlerde olduğu gibi hikayede de öncesini anlatmaktan geri duruyor. İzleyicinin Harry Potter serisini bildiğini varsayarak ilerleyen hikaye ilk andan itibaren büyüsünü göstermeyi tercih ediyor. Bu sayede bir “devam filmi” havası yakalamayı uman yönetmen David Yates Harry Potter’dan kalma esprileri ve sahneleri kullanmayı da ihmal etmiyor. İzleyiciye gereksiz slow-motionlarla doldurduğu bir Harry Potter filmi sunmaktan çekinmeyen yönetmen tutan formülü uygulamaya çalışıyor. Ancak Yates unutuyor ki son dört Harry Potter filmini yönetmesinin başlıca sebebi onun yönetmen koltuğunda yakaladığı başarıdan ziyade hikayenin izleyiciyle kurduğu bağ idi.
133 dakika olmasına karşın Fantastic Beasts bizlere bir hikaye anlatmıyor aslında. Daha ziyade Zümrüdüanka Yoldaşlığı’nın (Harry Potter and the Order of the Phoenix) bakanlıkta geçen kısmını hatırlatıyor ki film ile bu bölümün sürelerini karşılaştırıldığında içinin hiç de dolu olmadığı sonucu çıkıyor ortaya. Zaten Yates de Harry Potterların en sevilen sahnelerini, karakterlerini bir araya getirip hayranların beğenisini toplayacak bir film yapmaya çalışmış gibi, erken final dışında kayda değer hiçbir sahne yok aslında.
Daha önce bizlere “özel” bir çocuğun “özel” bir yatılı okuldaki macerasını anlatan Rowling, Fantastic Beasts’te ise Nuh’un hikayesini büyüyle harmanlıyor. Nuh’un gemisini bir bavula sığdıran Rowling, yaratıkları felaketten kurtarmaya çalışan Newt’i azizleştirerek onu hikayenin seçilmiş kişisi kılmaya çabalıyor. Bu felaketin adını “insan” koyan Rowling, yine de Charle Bukowski’nin “Hür Hayvanat Bahçesi” hikayesinin oldukça benzerini sıradan olmayan hayvanlarla anlatmanın ötesine gidemiyor.
“Fantastic Beasts” Rowling’in yarattığı büyülü dünyaya hayran olanların severek izleyeceği, oldukça keyif alacağı bir yapım. Zira dramdan komediye, gerilimden aşka her tarafa uzanabilen, biri büyük iki twisti olan bir macera anlatılıyor filmde. Karakter zenginliği bakımından fazlasıyla zayıf kaçan ve aslında dişe dokunur bir hikayeye sahip olan Fantastic Beasts iki saatlik bir eziyet de olabiliyor insana. Ancak eksiklere kafayı takmayıp bardağın dolu tarafına bakıldığında büyüleyici güzellikte bir film olarak Harry Potter evrenindeki yerini alıyor.
