Süper kahramanlar dünyasının en aykırı karakteri olan Deadpool, hayranlarının uzun yıllardır yolunu gözlediği filmine nihayet kavuştu. Marvel dünyası içinde kendine en yakın gördüğü karakter Wolverine’in solo filmi X-Men Origins: Wolverine’de (2009) arz-ı endam eden Deadpool, konuk oyuncu olmasından kaynaklanan sebeplerle oldukça kötü, tatsız ve karakteriyle pek alakası olmayan bir sinemasal başlangıç yapmıştı. İlk denemenin başarısızlığı ve karakterin çizgiye bile sığmayan bıçak sırtı özellikleri solo Deadpool filminin üzerinde uzun süre dağılmayan bir endişe halesini yaratmıştı, ta ki ilk görseller düşünceye dek. Şömine önündeki afiş, eğlenceli fragman derken filmin kendisiyle karşılaştığımızda endişe dolu bekleyiş yerini rahatlamaya bırakıyordu; daha açılış sahnesinde Tim Miller’ın Deadpool’u gayet iyi özümsediğini, hayranların filmden ne beklediğini gayet iyi idrak ettiğini görebiliyorduk. Karşımızdaki film, karakterin hak ettiği gibi, alışıldık Marvel işlerinin oldukça dışındaydı.
Deadpool’un iyi bir uyarlama olup olmadığına ve Marvel menşeli filmler içindeki nasıl bir konum elde edeceğine karar verirken filmin kaynağına, çizgi romana dönmek lazım. Deadpool’u, namıdiğer Merc With a Mouth’u, diğer süper kahramanlardan ayıran temel özellik, izleyiciyle eser arasındaki görünmez perdeyi, dördüncü duvarı yıkabilmiş olmasıdır. Zaman zaman diğer karakterler dördüncü duvarı yıkabilseler de Thanos tarafından lanetlenerek ölümsüzleşen Deadpool için okuyucuyla arasındaki dördüncü duvar hiçbir zaman var olmamıştır; lanetinden doğan bilinç seviyesi perdeyi yırtmasını sağlamıştır: Deadpool sonraki sayfayı görebilir, okuyucuya doğrudan seslenerek diğer süper kahramanlar hakkındaki fikirlerini iletebilir, çizgi romanın kapağında Marvel’e mesaj verebilir. Karakterin biricikliği kâğıt üzerinde de pekiştirilmiştir; çizgi romandaki konuşmaları yuvarlak yerine kare bir kutunun içinde, beyaz değil sarı renkle yazılmıştır; onun konuşmalarını sayfayı her çevirişinizde daha okumadan ayırt edebilirsiniz. Tüm bunlar Deadpool’a karşı konulamaz bir cazibe bahşetmiştir ve kendisi de cazibesinin farkındadır; hiç susmadan konuşur, küfrü ağzından eksik etmez, alaycılığı elden bırakmaz ve herkese sataşır, hatta kendine bile. Sürekli yenilenen beyin hücreleri nedeniyle şizofren olan Deadpool, gerek kendi içindeki kişiliklerle gerekse kendi parçalarından yeniden oluşan Headpool, Kidpool, Dogpool gibi karakterle mücadele eder. Şizofrenisini bilinç düzeyiyle birleştiren Merc With a Mouth; Wolverinepool, Evil Deadpool, Deadpool the Duck gibi popüler kültüre ait karakterlere atıfta bulunan çılgın maceralar ortaya çıkartır. Biricikliğinin farkında olan, aklına eseni yapmakta beis bir yan görmeyen haylaz bir çocuk gibidir Deadpool.
Yönetmen Tim Miller, Deadpool’u biricik kılan tüm özelliklerin ve karakterden beklentilerin farkında olduğundan Deadpool’u olabilecek en doğru şekilde perdeye taşır. Deadpool’un uzun soluklu olacağa benzeyen sinema macerasına giriş hikâyesini tasarlayan yönetmen, Wade Wilson’ın Deadpoollaşma süreci üzerinden karakterin geçmişini eğlenceli bir şekilde gözler önüne serer. Deadpool’un farkındalığını silaha dönüştüren Miller, muzipçe, çizgi romandan farklı bir Wade Wilson hikâyesi tasarlar. Filmdeki karakterler, kanser tedavisi süreci, Deadpool isminin nerden geldiği, Vanessa’yla tanışmaları yıllar önce uydurulan bir yalanın tekrar anlatılması gibidir; her unsur vardır fakat neredeyse hiçbiri o şekilde gerçekleşmemiştir. Karakterin yazılı geçmişi yerine ruhuna sadık kalmayı tercih eden Miller; Joker ve Harley Quinn’in aşkını anlatan Batman bölümü Mad Love’ın gayri resmi Deadpool versiyonuna imza atarak karakterin hünerlerini sergilemesine olanak sağlar; çizgi romanda Deadpool’u farklı kılan unsurlar, Tim Miller’ın parlattığı çılgın aşk hikâyesi içerisinde birer birer karşımıza gelir. Dördüncü duvarın olmadığı; şiddetin, argonun, küfrün, sarkastik mizahın geçit töreni yaptığı, görsel ve işitsel dokunuşlarla zenginleştirilen Deadpool, bilinç düzeyi en yüksek çizgi roman uyarlaması olduğunu her anında hissettirir.
Karşımızda ne alışık olduğumuz bir süper kahraman ne de suyun akışını değiştiren bir anti kahraman olan Deadpool ve böyle bir karakter için olabilecek en doğru başlangıç var. Solo süper kahraman filmlerinden Avengers’a kadar uzanan ve sürekli kendini tekrar eden çizgi roman uyarlamalarına hareket çeken Deadpool’a, bugün için ferahlama, gelecek içinse umut vaat ettiği için “hak ettiğinden fazlasını” vermiş olabiliriz ama onca çileden sonra böyle bir harikayla karşılaşmak hepimizin hakkıydı. Daha anlatılacak çok macera, Deadpool’un yapacağı onca numara var; girizgahın üzerine inşa edilecek çılgınlıkların hayalini kurmaya şimdiden başlamak lazım.
