Kurt Cobain’li Nirvana’nın yapıtaşlarından biriydi David Grohl. 1995’ten beri kaliteli rock ihtiyacımızı gideren Foo Fighters’ın ise beyni, ruhu ve her şeyi. Greatest Hits onun liderliğindeki grubun 15 senelik icraatından itinayla seçilmiş numunelerden oluşuyor.
Foo Fighters demek Dave Grohl demek olduğu için, grupla ilgili yazılacak her yazının onun ismini mebzul miktarda ihtiva etmesi kaçınılmaz oluyor. Kimsenin kalkıp bu duruma itiraz etmesi de mümkün değil, çünkü herkes bilir ki rock müzik aleminin Superman’idir kendisi. Tamam, belki kurşundan hızlı değildir, belki tek eliyle bir treni durduramaz ve kendisini bugüne kadar uçarken gören olmamıştır. Ama neyi yapıp neyi yapamadıklarından dem vuracaksak, Superman’in de, hem solist, hem davulcu, hem gitarist, hem besteci, hem söz yazarı olan Grohl’u gördüğü yerde önünü iliklemesi gerekir derim ben de. Superman’in özel durumunu dikkate alarak değiştiriyorum: pelerinini ayaklarının altına sermesi gerekir. Kaldı ki Grohl müziğiyle uçurduğu milyonlarca insanın yanında, Superman’ın tek başına uçmasının ne kıymeti harbiyesi olur, sorarım.
Grohl’un bugüne kadar – bazen stüdyoda bazen konser sahnesinde – birlikte çaldığı grupları sıralayarak bu güzellemeye bir nokta koymak istiyorum: Nirvana, Foo Fighters, Tom Petty and the Heart Breakers, Pearl Jam (sadece iki üç performans için ama Nirvana fanatiklerini üzmeye yetmiştir:), Killing Joke, Queens of the Stone Age, Tenaciuous D, Probot ve Them Crooked Vultures. Led Zeppelin’in basçısı ve keyboardcusu John Paul Jones ve Queens of the Stone Age’den Josh Home (ona da Batman desek yeridir) ile birlikte hayata geçirdikleri grubun albümü bu yılın en merak edilen albümleri listemin başında yer alıyor.
Albümde hangi şarkılar var?
Sabık Nirvana gitarcısı Pat Smear, Nate Mendel ve William Goldsmith’in Dave Grohl’a katılımıyla kurulan Foo Fighters kendi isimlerini taşıyan ilk albümlerini 1995’te çıkardılar. Greatest Hits’e o albümden giren şarkılar Big Me ve This is a Call.
Kayıtlarının tam ortasında davulcu Goldsmith’in çekip gittiği ve Grohl’un Nirvana’daki gibi davulun başına geçtiği 1997 tarihli The Colour And The Shape‘den ise Everlong, My Hero, Monkey Wrench seçilmiş. Yeni davulcu Taylor Hawkins’le çıkan ve Yılın Rock Albümü seçilen There Is Nothing Left to Lose (1998) albümünden alınan şarkılarsa beklenildiği gibi Learn to Fly ve Breakout olmuş.
2002 sonunda kadroya katılan yeni gitarist Chris Shiflet’le ve epey gecikmiş olarak çıkan One By One da aynı şekilde iki şarkı vermiş bu derlemeye: All My Life ve Times Like These.
Bu albümden sonra davulcusu olduğu Queens of the Stone Age ile albüm yapan ve dünya turnesine çıkan Dave Grohl, yaklaşık iki sene sonra kurduğu grubu hatırlayabildi. Konuk sanatçılarla dolup taşan 2005 tarihli In Your Honour, Super”rock”man’in ne kadar sevildiğini gösteriyordu. Norah Jones, Josh Homme, Joe Beebe, John Paul Jones, Danny Clinch, Rami Jaffe, Nick Raskulinecz iyi dostlarına destek olduğu albümden tek şarkı girmiş Greatest Hits’e: Best Of You.
Grubun 2006 tarihli akustik albümüne adını veren Skin and Bones; 2007 tarihli Echoes, Silence, Patience & Grace’den The Pretender ve Long Road To Ruin, Greatest Hits’in son eskileri. Geriye grubun, kendilerinden yeni şarkı bekleyen hayranlarına hediyesi mahiyetinde ilk kez yayınlanan 2 şarkı kalıyor: Wheels ve Word Forward.
Dave Grohl is also Satan!
Bu satırları sonradan ilave ediyorum yazıya. Çünkü az önce Liam Lynch‘in yönettiği 2006 tarihli harika film Kaderin Penası‘nı (Tenacious D in The Pick of Destiny) bir kez daha izledim ve orada Jack Black ve Kyle Glass‘ın rock’la meydan okuduğu Şeytan’ı Dave Grohl’un canlandırdığını fark ettim. Rock ve Jack Black seviyorsanız bu filmi ne yapıp edin seyredin derim…
