İşçi sınıfının medar-ı iftiharı yönetmen kardeşler Luc Dardenne ve Jean-Pierre Dardenne, bu seneki Cannes Film Festivali’nde Altın Palmiye’ye aday olan İki Gün, Bir Gece‘de (Deux jours, une nuit), sınıf sorunlara eğilmeye devam ediyorlar. Bu sefer çağımızın kanayan yarası işsizlik var merceklerinin altında. Dardenne’lerin 1999 yapımı Rosetta‘dan beri yaptıkları filmler arasında toplumsal-gerçekçi tarafı en güçlü olan filmlerden biri olduğunu söyleyebiliriz İki Gün, Bir Gece‘nin.
Güneş panelleri üreten bir şirkette çalışan Sandra (Marion Cotillard), psikolojik sorunları nedeniyle işinden bir süre izin alınca işsizlik tehlikesiyle karşı karşıya gelir. Sosyal konutlardan çıkıp banka kredisiyle ev alan iki çocuklu bir ailenin annesi olarak Sanda için bu felaketle eşdeğerdir. Bunun için de işini kaybetmemek adına, diğer işçilerden primlerinden vazgeçmesini istemek için bir dizi görüşme yapmak zorunda kalacaktır. İki Gün, Bir Gece, işte bu eksen etrafında şekilleniyor esasen.
Fakat sadece Sandra’nın hayatı değil şahit olduğumuz. Sandra, kapı kapı dolaşırken, her bir işçi ailesinin zorluklarla dolu hikayesiyle karşılaşıyoruz. Kimisi çocuğunun okul taksitinden, kimisi de eşinin hamile olduğundan dem vuruyor… Sandra’nın dayanışma ve örgütlenme çağrısı, kendisinden yola çıksa da, daha nesnel bir boyuta dönüşüyor bu noktada. Dardenne’ler Sandra nezdinde işçi sınıfının halinin pür mealine işaret ediyorlar büyük bir ustalıkla.
İki Gün, Bir Gece‘nin bir diğer özelliği Dardenne’lerin bu kadar büyük bir oyuncuyla ilk kez çalışması. Daha çok tanınmamış yüzlerle çalışan yönetmenler, bu filmde Marion Cotillard gibi bir yıldıza başrolü vermişler. Boyalı sinemanın yüzü olan Marion Cotillard, Dardenne’lerin gerçekçi dünyasına tam anlamıyla uyum sağlamış. Kuşkusuz Marion Cotillard’ın en iyi performanslarından olmuş İki Gün, Bir Gece‘deki.
İki Gün, Bir Gece‘nin en kilit sahnesi, Sanra’ya patronun sözleşmesiz bir işçiyi işten atması koşuluyla kendisini işe alabileceğini söylediği sahne. Sandra, bir şekilde sistem içinde olan, gelgelelim ona eklemlenmeyi reddeden bir işçi kimliğinde bu teklifi kabul etmiyor. Sandra, vicdanın ve sosyalizmin temsili niteliğinde apaçık. İlkin güçsüzleri çarkına alıp un ufak eden kapitalizm, tam Sandra’yı da yerle yeksan edecek iken başarısız oluyorsa bu örgütlülüğün getirdiği sevgiyle çoğaldığı(mız) için. Evet, bu sefer de Sandra gibi mücadeleyi kazanmamış olabiliriz; fakat er geç biz kazanmayacak mıyız sonunda? İki Gün, Bir Gece, fazla söze gerek yok, işçi sınıfına armağan edilmiş gerçek bir başyapıt.
İki Gün, Bir Gece (Deux jours, une nuit)
Yönetmen: Jean-Pierre Dardenne, Luc Dardenne
Senaryo: Jean-Pierre Dardenne, Luc Dardenne
Oyuncular: Marion Cotillard, Fabrizio Rongione, Catherine Salée
Yapım: 2014 / Bel-Fra-Ita / 95 dk.