Ridley Scott’ın 1979’da yarattığı bilim-kurgu klasiği Alien, bu yıl tam 45 yaşına girdi. Bazen güçlü devam filmleriyle karşımıza çıkan, zaman zaman da Predator ile birleşerek bambaşka yerlere evrilen seri şimdi Alien: Romulus ile yeniden karşımızda.
Yazının sonuna ekleyeceğimiz kronolojik izleme sırasına göre serinin ortalarına denk gelen yeni film, aslında 2122 yılında geçen ikonik ilk Alien filminin 20 yıl sonrasında geçiyor. Ellen Ripley, Alien’ı hava kilidinden uzay boşluğuna fırlatmış ve gemi mürettebatından hayatta kalan tek insan olarak uyku kapsülünde ne kadar süreceği belirsiz uykusuna yatmışken, koloni gezegeninde, köleleştirilmiş insanlar güneşe hasret bir hayat sürdürmektedir. Fena halde Blade Runner evrenini hatırlatan bu karanlık koloni gezegeninden çıkış umudu arayan bir grup genç, uzayda sürüklenen terk edilmiş uzay gemisini fark ettiklerinde, karşılaşacakları kabustan habersizdir. İşte başını genç kadın karakter Rain ve onun manevi kardeşi, sentetik insan Andy’nin çektiği bir grup gencin kusursuz(!) Alien yaratığına karşı verecekleri ölüm kalım mücadelesini konu alan Alien: Romulus böyle başlıyor.
Yönetmenliğini Don’t Breathe ile 2015’te beklenmedik bir başarı yakalayan Fede Alvarez’in yaptığı filmin başrollerinde Cailee Spaeny ve David Jonsson yer alıyor. Geçmiş tüm Alien filmlerine bir saygı duruşu olarak da kabul edebileceğimiz Romulus, önceki filmlerin sevilen tüm bölümlerine göndermeler yapıyor ancak hikâyeye eklediği yeniliklerle bir derleme olmanın da çok ötesine geçiyor. Özellikle filmin finaline doğru son dönemin popüler janrı body horror’a da göz kırpıyor. Günümüzün tüm teknolojik imkanlarını kullanan yapım, sinematografi ve ses tasarımı açısından da öncüllerine parmak ısırtıyor.
Ridley Scott’ın filmin yönetmenliğini yapmasa da yapımcı olarak dokunuşları özellikle kasvetli koloni gezegeninde geçen bölümlerde bariz şekilde hissediliyor. Ancak tüm bu artılarına karşın Romulus’un karakterlerinin fazla genç olması –Scott’ın Z kuşağını yakalamak için yaptığı bilinçli bir hamle olsa da- filmin orta yaşlı fanlarını pek memnun etmeyecek gibi duruyor. Zaten kimse gönlümüzün Ellen Ripley’i olamazken Cailee Spaeny ponçik kalpli ergen halleriyle hiç olamıyor. Yine de iki saatlik nefessiz aksiyonuyla ve yenilenmiş Alien tasarımıyla göz dolduran film, 2024 yılına damgasını vuracak gibi duruyor.
Sosyal medyada sıklıkla yapılan “ben pizza değilim, herkesi mutlu edemem” şakasının aksine Alien: Romulus tam olarak herkesi mutlu edecek bir pizza. Yılın en iyi bilimkurgusu olmaya aday filmden kimsenin mutsuz ayrılacağını sanmıyoruz. Ancak bu noktada filmin büyük kısmının karanlıkta geçtiğini ve filmi iyi bir sinema salonunda izlemenin seyir zevkini arttıracağını eklemekte fayda var.
Hasbelkader bugüne kadar Alien evreniyle tanışmadıysanız veya Alien: Romulus öncesi, yapım yılına göre değil de hikâyenin kronolojik sırasına göre serinin tüm filmlerini yeniden izlemek isterseniz şu sırayı takip edebilirsiniz:
- AVP: Alien vs. Predator (2004)
- Aliens vs Predator: Requiem (2007)
- Prometheus (2012)
- Alien: Covenant (2017)
- Alien (1979)
- Alien: Romulus (2024)
- Aliens (1986)
- Alien 3 (1992)
- Alien Resurrection (1997)
