Baba‘yı (The Godfather) klasik yapan en önemli neden, ‘suç türü’nü olaydan çok derin karakterler, psikolojik tahliller ve ilişkilerin içiçe geçtiği, grift bir drama yapısıyla tanıştırmasıdır. Hatta öyle ki, Quentin Tarantino 1992’de Rezervuar Köpekleri’yle (Reservoir Dogs) bu işi bir adım ileriye götürmüş adeta ‘olaydan yoksun bir suç filmi’ çekerek tür tarihine bir başyapıt hediye etmişti. Fransız oyuncu Guillaume Canet’in dördüncü uzun metrajı Kan Bağları (Blood Ties) da, çatışmadan, kovalamacadan, patlayan silahlardan, yani ‘olay’dan çok karakterlere, ilişkilere ve suçun bir aileyi nasıl değiştirdiğine odaklanıyor.
Dramanın temeli çatışma ise Kan Bağları‘ında bunun âlâsı var: Tam bir suç makinası olan ve cezaevinde bulunan Chris’in (Clive Owen) kardeşi Frank (Billy Crudup), tek zaafı sevdiği kadın olan namuslu bir polistir. Tabii olarak, Chris hapisten çıkacak, suça tekrar bulaşacak, Frank ile karşı karşıya gelecek ve işler arapsaçına dönüşecektir.
Kan Bağları, bir roman uyarlamasının yenidençevrimi: Bruno ve Michel Papet’in ortak yazdıkları Deux freres, un flic, un truand adlı romanı, 2008 yılında Jacques Maillot, Les liens du sang adıyla perdeye uyarlamış ve bu filmde Guillaume Canet, François’i (Frank) canlandırmıştı. Canet, bu filmi alıp daha çok aksiyon filmleriyle tanınan James Gray ile birlikte Hollywood’a uyarlamış. Genelde ‘yenidençevrim’ler* pek olumlu karşılanmaz ve izleyici tarafından kabul görmez, ama “Kan Bağları”nda durum tersine işlemiş ve film orjinalinden daha çok sevilmiş.
Sevilmesi de çok normal; çünkü Canet, temel çatışma noktalarını iyi ayarlamış ve klişe bir izleğine rağmen tıkır tıkır işliyor film. Tabii bu, bir filmin iyi olması için yeterli değil; iki eksen karakter dışındaki karakterler merkezdeki anafordan etkilenerek kısmen şekillenseler de, genel olarak vücut bulamıyorlar. Bir de buna, yan karakterlere can veren oyuncuların güçsüz performansı eklenince, ciddi şekilde sekteye uğruyor film. Sinematografi olarak hayli güçlü olan filmin, ufak tefek kurgu sorunları olduğunu belirtmek gerek. Daha iyi bir editorle çalışılsa, çok daha iyi bir sonuç alınabilirdi diye düşünmeden edemiyor insan filmi izlerken.
Kan Bağları, asla kötü bir film değil, fakat biraz alelacele yapılmış ve bir yerlere (sözgelimi bir festivale) yetiştirilmiş izlenimi uyandırıyor. Çok güçlü bir çatıya sahip olan ama sonradan savrulan senaryo da, toplama gibi duran cast da, yetersiz kurgu da bunu kanıtlar nitelikte. Gene de, aile filmi ile suç filmi arasında bulup işlediği ton, ve olaydan çok diyaloglara yüklenen grift draması izlenmeyi kesinlikle hak ediyor.
Yönetmen: Guillaume Canet
Senarist: Guillaume Canet, James Gray
Oyuncular: Clive Owen, Marion Cotillard, Billy Crudup
Yapım: 2012 / Fra-ABD / 127 dk.