2012 tarihli ve Fin, Alman ve Avusturalya yapımı olan Iron Sky “gırgır bilimkurgu” (comic science fiction) janrına dahil edebileceğimiz bir film. Uçuk, kaçık, komik ve de “kafası iyi” filmlerden. Timo Vuorensola zaten daha önce Uzay Yolu‘nun (Star Trek) Fin yapımı parodilerinden oluşan Star Wreck serisinden üç film yönetmiş.
Ege Görgün (Landlord)
Yeni bir düzen yerleşmiş dünyanın lideri konumundaki ABD’nin seçimlere hazırlanan Başkan’ı PR maksatlı olarak on yıllar sonra Ay’a yeniden insanlı bir araç yollamıştır. Ancak iki astronot Ay’a indiklerinde karşılarında Naziler’in ikamet ettiği bir kent bulurlar. Naziler 1945’te yerçekimini alteden müthiş bir manyetik keşfin ardından buraya gelip yerleşmişler ve o zamanki idealleri neyse bugün de onları aynen devam ettirmektedirler.
Teknolojinin bazı konularında ileri, bazılarında ise hayli geri olan Naziler esir aldıkları zenci astronot James Washington’un (aslında James bir modeldir) cep telefonunun bilgisayar kapasitesi hayran olurlar. Bu kapasite uzun süredir üstünde çalıştıkları kıyamet gemileri Götterdämmerung’u (Wagner’in bir operası) çalıştırmaya yeterli gelmiştir çünkü. Ancak telefonun şarzı bitince tek telefonun yeterli olmadığına kanaat getirirler. Beyazlatıp Ari ırka kattıkları James’i, güzel bir Nazi bilimkadınını ve gelecekteki Reich olacak sert bir SS subayını daha fazla cep telefonu getirmeleri için dünyaya gönderirler. Bu telefonlarla Götterdämmerung’u çalıştırıp dünyayı istila edeceklerdir.
Fazla “açık fikirli” bir bilimkurguyla, mavra arasındaki fark altmetindir. Bakmayın siz akılda uçuk çıkaran mevzusuna 2012 tarihli Iron Sky ne şekil ne içerik olarak mavra değil. Gayet politik mesajlar vermekten geri durmuyor zaten. Faşizmle dalga geçerken yoğun bir şekilde ABD ve Yeni Dünya Düzeni eleştirisi yapıyor. Görsel olarak da, sanat yönetimi olarak da son derece başarılı bir iş çıkardıklarının altını çizmek lazım.
* Iron Sky 49. Altın Portakal Film Festivali kapsamında da gösteriliyor.
Iron Sky
Yön: Timo Vuorensola
Oyn: Julia Dietze, Götz Otto, Udo Kier
